علم مطالعه آب در کره زمين بوده و در مورد پيدايش ، چرخش و توزيع آب در طبيعت ، خصوصيات فيزيکي و شيميايي آب ، واکنش هاي آب در محيط و ارتباطات آب با موجودات زنده بحث مي کند.
ژئو هيدرولوژي : (هيدرولوژي آبهاي زير زميني)
در اصل به معناي هيدرولوژي آبهاي زيرزميني يا علم مطالعه آب در زير زمين است که در مقابل آن علم مطالعه آب در سطح زمين که هيدرولوژي آبهاي سطحي گفته مي شود قرار دارد .
مقدمه : ايران سرزميني است خشک با نزولات جوي بسيار کم ، به طوريکه اگر ميانگين بارندگي سالانه در سطح کره زمين را که حدود mm860 تخمين زده مي شود با متوسط بارندگي سالانه ايران که تقريبا عددي معادل mm240 است مقايسه کنيم ملاحظه می شود که بارندگي در ايران حتي کمتر از 3/1 متوسط بارندگي در سطح دنياست .
علاوه بر اين زمان ريزش نزولات جوي و محل ريزش آنها نيز با نياز بخش کشاورزي که مصرف کننده اصلي آب در کشور مي باشد مطابقت ندارد؛ اکثر شهر هاي ايران نيز در مناطقي واقعند که به رودخانه هايي که جريان آب آنها مستقيما از رواناب حاصله از بارندگي تامين شده باشد دسترسي ندارند ؛ بنابراين بايد پذيرفت که خشکي در ايران يک واقعيت اقليمي است و اين ما هستيم که بايد خود را با آن سازگاري دهيم .
معياري که براي کم آبي يا پر آبي يک کشور به کار برده مي شود سرانه منابع آب قابل تجديد در آن کشور است . متخصصان برنامه ريزي آستانه هزار متر مکعب در سال را براي هر نفر مرز کم آبي براي هر کشور تعيين کرده اند، به عنوان مثال اين رقم در مصر 30 ، در قطر 40 و در عربستان صعودي 140 متر مکعب در سال براي هر نفر مي باشد که تمام آنها جزء کشور هاي کم آب جهان محسوب مي شوند.
در ايران با در نظر گرفتن جمعيت کنوني کشور مقدار سرانه آب تجديد شونده حدود 1500 متر مکعب در سال براي هر نفر تخمين زده مي شود که با اين حساب نمي توان آنرا جزو کشورهاي کم آب تلقي کرد اما توزيع آب در مناطق جغرافيايي کشور نا مناسب است و علاوه بر اين جمعيت ايران با نرخ نسبتاً زيادي در حال رشد است و دير يا زود اين کشور نيز در رديف کشور هاي کم آب دنيا قرار خواهد گرفت ؛ چرا که با روند کنوني رشد جمعيت و مصرف آب پيش بيني مي شود در سال 1400 سرانه آب قابل تجديد در کشور به کمتر از 1250 متر مکعب در سال برسد که در اين صورت با مشکلات زيادي مواجه خواهيم بود.
